Το ελαιοτριβείο «ΥΙΟΙ Β. ΔΗΜΑΡΑΚΗ ΟΕ» ολοκλήρωσε τη συγκομιδή από τις αρχές του Δεκεμβρίου αυτήν την χρονιά, ενώ τα προηγούμενα χρόνια τελείωνε προς το τέλος του Δεκεμβρίου, δήλωσε ο κύριος Στέλιος Δημαράκης.
Η ελαιοπεριεκτικότητα της κορωνέικης ποικιλίας μειώθηκε από 20-22% σε 15% φέτος, αποκαλύπτοντας διαφορές στην ποιότητα συγκριτικά με άλλες χρονιές.
Η κυρία Σέρφα από την «Μελάς-Ελαιουργεία Επιδαύριας Γης» αναφέρει πως η παραγωγή τους μειώθηκε έως και κατά 90% σε σχέση με πέρυσι. Τα ελαιοτριβεία λειτουργούν ακόμα λιγότερο φέτος και τα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα είναι περιορισμένα.
Συνολικά παράχθηκαν 40 τόνοι ελαιολάδου φέτος έναντι των 230 τόνων το 2022-2023, περίπου 1/4 της περσινής παραγωγής. Η μείωση της παραγωγής αλλά και τα προβλήματα ποιότητας, οφείλονται επίσης στη δακοπροσβολή αλλά και στο κυκλοκόνιο που αποτελεί έναν φυτοπαθογόνο μύκητα που προσβάλλει την ελιά.
Η κυρία Αργυρώ Λεκάκη από το «Ελαιουργείο Επιδαύρου Μπέκας» επιβεβαίωσε τη μείωση της παραγωγής κατά 90%. Το χαλάζι του Νοεμβρίου προκάλεσε απώλεια 70% γεγονός που επιβαρύνει ακόμη παραπάνω την ήδη χαμηλή παραγωγή, ενώ εντοπίστηκε επίσης γλοιοσπόριο και ψύλλα (Βαμβακάδα) – η οποία εμφανίζεται κυρίως τον Μάιο-, φαινόμενα που επηρεάζουν την καρποφορία των ελιών.
Η συζήτηση με την κυρία Λεκάκη άνοιξε και ένα άλλο σημαντικό θέμα. Ανέδειξε το έλλειμμα γνώσης των Ελλήνων καταναλωτών σχετικά με το ελαιόλαδο. Επισημαίνει ότι είναι αναγκαίος ο ενημερωμένος καταναλωτής σχετικά με την αλυσίδα παραγωγής, τους διαφόρους τύπους ελαιολάδων, την οξύτητα, τις άλλες ποιοτικές παραμέτρους και τις μεθόδους παραλαβής (άλεσης) του ελαιόλαδου. Τονίζει ότι ο καταναλωτής συχνά “αγοράζει στα τυφλά” και υπογραμμίζει ότι το ελαιόλαδο, «είναι σαν το κρασί», διαθέτει διαφορετικές ποικιλίες αρωμάτων και γεύσεων, γι’ αυτό και είναι σημαντικό να ενημερωθεί ο καθένας για τα χαρακτηριστικά του προτού κάνει μια επιλογή.
Η κυρία Λεκάκη προωθεί το ελαιόλαδο χαμηλής οξύτητας ως πυλώνα της Μεσογειακής διατροφής και ενθαρρύνει τον καταναλωτή να μην εγκαταλείπει το ελαιόλαδο υπέρ των σπορέλαιων και του ηλιέλαιου, προειδοποιώντας για τις επιπτώσεις στην υγεία από μια τέτοια αλλαγή. Εξηγεί την πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες παραγωγοί κατά την τρέχουσα ελαιοκομική περίοδο και την αυξημένη τιμή του ελαιολάδου, αναγνωρίζοντας τη σχέση μεταξύ προσφοράς και ζήτησης. Αναγνωρίζει επίσης την οικονομική δυσκολία των καταναλωτών, αλλά επιμένει πως το ελαιόλαδο πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα στις αγορές των νοικοκυριών.
Εν κατακλείδι, η ίδια υποστηρίζει πως ο καταναλωτής πρέπει να έχει σεβασμό στο προϊόν, να ενημερώνεται και να καθορίζει προτεραιότητες στις αγορές του.
Ο κύριος Καλκούνος, γεωπόνος και ιδιοκτήτης Γεωπονικού καταστήματος στην Αργολίδα και μέλος της 4Ε, αποδίδει τη μείωση στην παραγωγή της Αργολίδας κυρίως στη δακοπροσβολή, η οποία οφείλεται στις υψηλές θερμοκρασίες. Ακόμα και η κορωνέικη ποικιλία έχει προσβληθεί, παρά το γεγονός ότι είναι λιγότερο ευάλωτη στον δάκο, λόγω του ότι ανήκει στις μικρόκαρπες ποικιλίες. Τα λιπάσματα αποτελούν ένα μέσο αντιμετώπισης, αλλά οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες επηρεάζουν την απόδοσή τους.
