Αγαπητοί μου αναγνώστες και αναγνώστριες,
Η εβδομάδα που πέρασε συνεχίζει να είναι η 3η στη σειρά με ολοένα μειούμενο το αγοραστικό ενδιαφέρον. Ισχύουν κατ’αρχήν τα όσα γράψαμε στο Παρατηρητήριο τιμών ελαιολάδου (21/06/2024) και μάλιστα με τους αγοραστές ακόμη πιο άφαντους. Χαρακτηριστική αλλά όχι και μοναδική η περίπτωση της δημοπρασίας στον συνεταιρισμό Βακιώτες.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν και τιμές εφόσον δεν γίνονται πράξεις, άρα ό,τι κι αν ακούγεται ή γράφεται έχει καθαρά θεωρητική αξία.
Όπως το olivenews.gr εξήγησε, αυτή η απραξία και υποχώρηση οφείλεται στη βεβαιότητα που εδραιώνεται πως η νέα εσοδεία 2024/25 επανέρχεται στα φυσιολογικά επίπεδα (με 1,4 εκ. τόνους στην Ισπανία και 3,2 εκ. τόνους στην παγκόσμια παραγωγή). Οι σχετικές εκτιμήσεις προέρχονται από τους πιο αμερόληπτους και καλούς γνώστες
(βλ. Οι κολοσσοί του ελαιολάδου επιβεβαιώνουν την αναμενόμενη πτώση των τιμών (18/6),
και Πρώτες εκτιμήσεις της νέας παραγωγής 2024/25 από την Δήμητρα Αλιέως: έρχεται λαδιά!) (30/5).
Προφανώς και τα νούμερα αυτά αποτελούν εκτιμήσεις, υπόκεινται σε αυξήσεις ή μειώσεις, ωστόσο η “μεγάλη εικόνα”, το πλαίσιο έχει προσδιοριστεί: «Πάμε για λαδιά» και το θρίλερ 2 ετών σε αχαρτογράφητα νερά τελειώνει.
Έτσι λοιπόν έχουμε το φαινομενικά παράδοξο πως τα λιγοστά σημερινά αποθέματα – η Ε.Ε. υπολογίζει ότι θα φθάσουμε στις 30/09 με 360 χιλ. τόνους (βλ. Η Ε.Ε. παρουσιάζει τα πρόσφατα παγκόσμια στατιστικά του ελαιολάδου)- δεν αποτελούν ενεργητικό αλλά παθητικό. Εμπόριο και βιομηχανία έχουν ελαχιστοποιήσει τις αγορές περιορίζοντάς τες στις απολύτως αναγκαίες βάσει παραγγελιών ώστε να διώξουν τα όποια αποθέματα έχουν και, ει δυνατόν, η φρέσκια παραγωγή να τους βρει με άδειες τις δεξαμενές.
Οι παλιοί θυμούνται όχι μόνο το «πούλα και μετάνιωνε» αλλά και το «Το πολύ δεν φτάνει, το λίγο φτάνει και περισεύει».
Και έτσι τελικά κινδυνεύουν οι Έλληνες παραγωγοί, ελαιοτριβείς κ.λπ. να μείνουν με την “καυτή πατάτα”, με απούλητους περί τους 40.000 τόνους, δηλαδή το 1/3 της πολυ μικρής φετινής παραγωγής. Μια υποχώρηση της τιμής από τα 8€ στα 5€ θα σημάνει ζημιά 120 εκ. € (βλ. Ο Μουτζούρης των 120 εκατ €, σε τίνος τα χέρια θα μείνει;).
Ο λογαριασμός, το τσεκ, θα έπρεπε να πάει στα εκδοτικο-δημοσιογραφικά συμφέροντα, που τον τελευταίο καιρό με εργολαβική συνέπεια παραπλανούν πως «ατίθασος ταύρος η αγορά (…) ισχυρή ζήτηση χωρίς αποθέματα (…) να φέρουν την ισπανική αγορά κοντά στα υψηλά του Ιανουαρίου, τραβώντας πολύ απότομα προς τα πάνω τις τιμές παραγωγού στην ευρύτερη Μεσόγειο (…), άνοδος προβλέπεται πριν τη νέα σοδειά». (υπογραμμίσεις δικές μας).
Η παραπλανητική καταστροφολογία συνεχίζεται πιο εκλεπτυσμένα με συνεχιζόμενα δημοσιεύματα, με δήθεν επιστημονικό-γεωπονική επένδυση, που βάζουν τον πήχη της ελληνικής παραγωγής στους 220.000 τόνους. Έτσι ο νεοσσός της δημοσιογραφίας, που πριν λίγες ημέρες ειρωνευόταν τους “ειδικούς” δηλαδή τις ισπανικές εταιρείες και συνεταιρισμούς Οι κολοσσοί του ελαιολάδου επιβεβαιώνουν την αναμενόμενη πτώση των τιμών, όπως και την κα Δήμητρα Αλιέως (PhD οικονομολόγο, εμπειρογνώμονα του διεθνούς εμπορίου ελαιολάδου, που έχει συμβολαιοποιήσει και διακινήσει περισσότερους από 5 εκατ. τόνους, ιδρυτικό μέλος της 4Ε), εξέδωσε δελτίο προβλέψεων για 3 σενάρια με max τους 220.000 τόνους. Πηγή οι αγροτο – μετεωρολογικές καταγραφές ενός (1) παραγωγού – γεωπόνου και μάλιστα από περιοχή με αναμενόμενη μεγάλη σοδειά. Άστε που μια διαφορά 20 – 30 χιλ. τόνων δηλαδή λιγότερο από το 1% της παγκόσμιας παραγωγής δεν πρόκειται να επηρεάσει το παγκόσμιο ισοζύγιο και τις τιμές του χειμώνα.
Όταν οι αγροτοβομβιστές προβοκάτορες συναντούν τους επιστημονικούς συμβούλους
Την εργολαβία της καταστροφής συμπληρώνουν σκοτεινές ιστοσελίδες, προερχόμενες από την ίδια μήτρα του αυριανισμού, με σχεδόν καθημερινά προβοκατόρικα δημοσιεύματα ότι δήθεν καταστράφηκε και καταστρέφεται η παραγωγή, άρα οι τιμές θα μείνουν ψηλά, μη διστάζοντας να παρουσιάζουν σαν τωρινές τιμές από δημοπρασίες προηγουμένων μηνών. Ήδη έχουμε και ένα δημοσιογραφικό παντρολόγημα, με την ιστοσελίδα του προβοκάτορα αγροτοβομβιστή να επικαλείται τις αναλύσεις ενός Γεωπόνου, με μακρά μεν ιστορία και ειδικού επί των αρδεύσεων, ο οποίος όμως ασχολείται με αλλότρια, τον χωριστό κλάδο της Αγροτικής Οικονομίας.
Ο/η ανυποψίαστος/η αναγνώστης/στρια, εν μέσω πληθώρας διαφημίσεων από το πώς θα γίνετε εκατομμυριούχος μέχρι πώς θα κάνετε σεξ επί ώρες χωρίς βιάγκρα (!!!), διαβάζει:
«Οι τιμές παραγωγού συνεχίζουν την υψηλή πτήση τους αλλά η αγορά εξακολουθεί να παραμένει παγωμένη!» Επιστημονικό θαύμα, κάτι σαν τις παραπάνω διαφημίσεις, εδώ χωρίς βιάγκρα και χωρίς εμπορικές πράξεις οι τιμές πήγαν, λέει, στα 8,90€/κιλό.
Καλλιεργώντας επίσης τα σενάρια για μειωμένη την εσοδεία 2024/25: «γενικά δεν δείχνει ικανοποιητική, αρχίζει να δοκιμάζεται σοβαρά από την παράταση των υψηλών θερμοκρασιών που φαίνεται να επικρατούν σε πολλές ελαιοπαραγωγικές χώρες».
Αυτό που δεν είδα είναι μια ανάλυση, ειδικά για την Κρήτη. Με 20.000 τόνους αποθέματα σήμερα κινδυνεύουν παραγωγοί, συνεταιρισμοί και ελαιουργοί να γράψουν τον χειμώνα ζημιά πάνω από 60 εκ. €. Ο λογαριασμός θα πάει στον επιστημονικό σύμβουλο ή στους δήμαρχους που κάποτε πείστηκαν πως χωρίς σοβαρά συστήματα παρακολούθησης της αγοράς (ιχνηλασιμότητα) και χωρίς πραγματικούς ειδικούς θα έχουν ένα ιμιτασιόν POOL RED;
Το τρομακτικό σενάριο
Όμως, αγαπητοί μου αναγνώστες και αναγνώστριες, σήμερα θα σας εκμυστηρευτώ ένα άλλο σενάριο, πραγματικά τρομακτικό, που μπορεί να στείλει τις τιμές πολύ ψηλά, να κοστίζει ο τενεκές λάδι όσο τον πούλαγαν οι μαυραγορίτες στην κατοχή.
Αυτό δεν είναι άλλο από έναν Γ’ Παγκόσμιο πόλεμο, με ό,τι μορφή μπορεί να πάρει σήμερα. Πολλά μαύρα σύννεφα έχουν μαζευτεί στην Ευρώπη και μάλιστα στη γειτονιά μας. Προχτές έπεσε ένας κεραυνός από τον Τούρκο υπουργό Άμυνας, ότι η Τουρκία είναι έτοιμη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, χτες ένας δεύτερος ότι η κυβέρνηση της Νορβηγίας συγκεντρώνει αποθέματα σιταριού για “κάθε ενδεχόμενο”.
Στις ελιές μας έχω εμπιστοσύνη, θα μας δ